24,0 x 30,0cm - tusz pióro, pędzel, akwarela, papier
HOMO LUDENS A LA LOBSTER SALAD DEL MONICA, 1986
sygn. tuszem p.d.: T. B. 86., pionowo wzdłuż p. kraw.: HOMO LUDENS a la LOBSTER SALAD DEL MONICA.
sygn. na odwr. tuszem: TADEUSZ BRZOZOWSKI | „HOMO LUDENS a la LOBSTER SALAD | DEL MONICA“ | 1986 | 24 x 30 cm, w p.d. rogu: Kochanej Mireczce A. | 1987 – bardzo wdzięczny | za wszystko Tadeusz Br.
Praca wzmiankowana w katalogu oeuvre artysty:
– Tadeusz Brzozowski 1918-1987, pod red. Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1997, s. 272, kat. II. 1163 (jako własność prywatna w Warszawie).
Wg tegoż źródła rysunek, wraz z innymi z serii o tytule zaczynającym się od Homo ludens a la... był eksponowany na wystawie: Tadeusz Brzozowski – Rysunki podkolorowane, Galeria Zapiecek, Warszawa 2 – 13 II 1987 (bez kat.)
Tamże bibliografia recenzji z wystawy, w tym: Trochę aniołów, trochę diabłów na Zapiecku. Maluję dla ludzi inteligentnych - mówi Kurierowi Tadeusz Brzozowski, „Kurier Polski“ 1987 nr 24, il. – zdjęcia z wystawy.
Rysunek dedykowany jest wieloletniej kierowniczce Galerii Zapiecek, Mirosławie Arens.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Tadeusz Brzozowski (Lwów 1918 - Rzym 1987) - od 1936 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w latach 1940-1942 kontynuując naukę w Kunstgewerbeschule, powstałej w miejsce Akademii. W czasie okupacji związany był z Teatrem Podziemnym Tadeusza Kantora - grał w Balladynie (1943) i główną rolę w Powrocie Odysa (1944). W tym okresie zajmował się też konserwacją dzieł sztuki, co okazało się owocne dla jego własnej techniki malarskiej w przyszłości. W 1945 ostatecznie ukończył studia w krakowskiej ASP. Do 1948 wystawiał z Grupą Młodych Plastyków, uczestnicząc w najważniejszych wystawach młodego ruchu artystycznego, aż do narzucenia przez władze socrealizmu jako obowiązującego stylu obrazowania. W latach 1950-1955 nie uczestniczył w oficjalnym życiu artystycznym, zajmując się w tym czasie malowaniem polichromii kościelnych, konserwacją i nauczaniem rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (do 1954). W 1954 przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara. Pracował w niej do 1969, w latach 1959-1961 jako dyrektor w Zakopanem mieszkał do końca życia. W tym okresie, w toku samodzielnych prób i doświadczeń stał się wirtuozem techniki malarskiej. Kolor, faktura, gra laserunków i walorów, cała „alchemia“ jaką stosował w swoich obrazach złożyły się na niepowtarzalne zjawisko malarstwa abstrakcyjnego, które zdolne było „opowiadać“ samą swą formą. W 1955 powrócił do udziału w wystawach, uczestnicząc w licznych pokazach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych. W 1957 wszedł w skład reaktywowanej Grupy Krakowskiej. Od 1958 współorganizował „Salony Marcowe“ w Zakopanem. W 1959 w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem „Phases“. W latach 1962-1979 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (od 1977 profesorem), a w latach 1979-1981 profesorem ASP w Krakowie. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych oraz m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1983). Wśród retrospektyw artysty za jego życia wymienić należy wystawę w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1974) i wystawę rysunków w Muzeum Okręgowym w Radomiu (1986). Wielka wystawa pośmiertna eksponowana była w Muzum Narodowym w Warszawie, a następnie w muzeach w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie w latach 1997-1998. Towarzyszył jej katalog oeuvre artysty w dziedzinie malarstwa i rysunku: Tadeusz Brzozowski 1918-1987, pod red. Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1997.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen