Jan Piotr Norblin De La Gourdaine (1745-1830) - [Druck, nach 1778] Selbstbildnis des Künstlers als Graveur

Jan Piotr NORBLIN de la Gourdaine (1745-1830) - [grafika, po 1778] Autoportret artysty jako rytownika; akwaforta o wym. 13,5 x 14,8 cm.
Jan Piotr Norblin z pochodzenia Francuz, malarz, rysownik i grafik, którego działalność na terenie Polski przypada na lata 1774-1804. Od momentu przybycia do Warszawy związany był z mecenatem rodziny Czartoryskich. Sprowadzony do kraju przez księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, początkowo jako nauczyciel rysunku dla jego dzieci, z czasem stał się nadwornym malarzem rodziny, realizując dla nich różnorodne zlecenia (dekoracje ścienne, obrazy sztalugowe). Związany z Pałacem Błękitnym w Warszawie, w późniejszym okresie majątkiem w Puławach. W jego twórczości dominują sceny mitologiczne i fetes galantes, inspirowane malarstwem Watteau i Fragonarda. Norblin był również rytownikiem. Znanych jest 94 płyt, przeważnie akwafort, przebija się w nich silnie wpływ Rembrandta. Przeważają sceny historyczne (Powołanie Przemysława na króla, Ofiarowanie korony Piastowi), portrety, typy polskie, studia głów i popiersi, krajobrazy wiejskie i kompozycje (Wynalezienie rysunku). Artysta wykształcił w Polsce grupę uczniów, tak jak on przede wszystkim wybitnych autorów scen rodzajowych, spośród których najważniejsi to Aleksander Orłowski, Michał Płoński i Jan Rustem.