sygn. i dat. p. d.: J Wilkoń 2004.
Charakterystyczny styl ilustracji Józefa Wilkonia znany jest wszystkim czytelnikom książek takich wydawnictw jak Czytelnik, Wydawnictwo Literackie oraz Krajowa Agencja Wydawnicza. Artysta zajmuje się także scenografią i rzeźbą. Na przełomie lat 2006/2007 w warszawskiej Zachęcie miała miejsce wystawa prac artysty pod tytułem „Arka Wilkonia”. Wtedy to, na wzór Arki Noego, Józef Wilkoń zaprezentował ogromny, drewniany statek pełen fantastycznych zwierząt. Obecnie rzeźbę tę można oglądać w parku przy pałacu w Radziejowicach. Drugą formą prezentowaną na tej wystawia była bożonarodzeniowa szopka. Dziś dostępna dla publiczności przy ulicy Dewajtis u wejścia do dawnego klasztoru kamedułów w Lasku Bielańskim.
Józef Wilkoń uzyskał dyplom z malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1954 roku. Szybko jednak zwrócił się ku innym formom wypowiedzi artystycznej. Jeszcze w latach 50. rozważał uprawianie sztuki w tradycyjnej formie, jednak inne aktywności artystyczne przeważyły w jego twórczości. W 1956 roku artysta przeprowadził się do Warszawy, obecnie mieszka i pracuje w Zalesiu Dolnym.
Dominującym tematem w twórczości artysty stał się świat fauny. Jego zwierzęta, malowane najczęściej tuszem, akwarelą lub innymi farbami wodnymi, w prostocie i finezji linii przypominają malarstwo naskalne ludzi pierwotnych. Ta syntetyczna forma wypowiedzi artystycznej jest również bliska idei taszyzmu, który podkreśla znaczenie artystycznego gestu. Pewność i lekkość finezyjnych linii, niczym w kaligrafii pozwala artyście zbudować swego rodzaju bestiarium, które w metaforycznym ujęciu można by zinterpretować charakterystykę cech typów ludzkich.
