olej/płótno, 130 x 60
na odwrocie na płótnie i krośnie napis: NR 15
Studiował na warszawskiej ASP. W 1951 powrócił na Śląsk, skąd pochodził. Współtworzył tam od 1953 roku grupę „ST-53”. Nazwa nawiązywała do roku utworzenia grupy, jak również do miejsca powstania – Stalinogrodu (ówczesne Katowice) oraz nazwiska Władysława Strzemińskiego. Młodzi twórcy odwoływali się do jego „Teorii widzenia” w ramach buntu wobec socrealizmu jako narzucanej przez władze metodzie twórczej. W 1955 Krzysztofiak wrócił do Warszawy i w tymże roku uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. W drugiej połowie lat 50. wystawiał w salonie „Po prostu”, salonie „Współczesności” i Galerii Krzywe Koło. W latach 1955-1957 był redaktorem graficznym czasopisma „Po prostu”. Jako scenograf projektował dekoracje i kostiumy do ponad 50 sztuk, w tym do inscenizacji Ionesco i Mrożka. Danuta Wróblewska zauważyła, że praktyka scenograficzna Hilarego uczuliła go na „problem przestrzeni i wykładnię symboli-rekwizytów”. W 1964, kiedy wykonywał projekty scenografii dla teatrów w Opolu i Białymstoku, stworzył cykl „Totemów białostockich”. Zaprezentował je w Galerii Krzywe Koło i już w roku następnym wykonał serię „Totemów żoliborskich”. Odwołanie się do warszawskiego Żoliborza nie było przypadkowe – tu artysta miał swoją pracownię.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen