Zbigniew Pronaszko (1885 Derebczyn - 1958 Kraków), Kwiaty, przed 1953

akwarela, ołówek/papier
Wymiary: 45 x 30,5 cm (w świetle passe-partout)
sygnowany i opisany p.d.: '[fragment słabo czytelny] | ZPronaszko'
na odwrociu nalepka wystawowa z Muzeum Narodowego w Warszawie z opisem pracy

Pochodzenie
kolekcja prywatna, Polska

Wystawiany
Od Młodej Polski do naszych dni. Rysunki i studia malarskie, Muzeum Narodowe w Warszawie, luty - kwiecień 1959

Literatura
Od Młodej Polski do naszych dni. Rysunki i studia malarskie, katalog wystawy, oprac. Irena Jakimowicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1959, nr kat. 184

Biogram
Brat Andrzeja, także malarza. Studiował w SSP w Kijowie oraz w latach 1906-11 w ASP w Krakowie u Teodora Axentowicza i Jacka Malczewskiego. W 1910 roku odbył podróż do Włoch i Francji. Był członkiem ugrupowań artystycznych: Formiści i Zwornik. Mieszkał w Zakopanem, w Wilnie, gdzie był profesorem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego i w Krakowie, gdzie był profesorem ASP. Jego twórczość zarówna malarska jak i rzeźbiarska (m.in. pomnik Mickiewicza dla Wilna) ukształtowała się pod wpływem awangardowej sztuki europejskiej, zwłaszcza kubizmu, oraz sztuki podhalańskiej. W latach 30. dominujące w jego malarstwie stało się zainteresowanie kolorem - w dążeniu do jego syntezy wydobywał wielkie bogactwo odcieni z kilku zaledwie barw podstawowych. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury i portrety.