olej, tektura, wym. w świetle passe-partout: 31 x 40 cm,
sygn. l. d.: PODKOWIŃSKI.
Opinia dr. Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej z dnia 8 kwietnia 2022 roku.
Obraz do 1996 należał do kolekcji rodziny z Sosnowca, w dniu 5 października 1996 został wystawiony i sprzedany na 1 Aukcji DESY Krajowej w Krakowie.
W swojej opinii dr Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska zwraca uwagę na wspólny z Józefem Pankiewiczem wyjazd Podkowińskiego do Paryża w 1889, autorka pisze: „Przedstawiony do opinii obraz mógł zostać namalowany podczas pobytu w Paryżu. Sugeruje to przede wszystkim temat kompozycji, sposób ubrania praczki, jej czepek, a także widoczny w tle pejzaż z charakterystycznymi zabudowaniami. Również sama balia do prania z możliwością podgrzewania wody pojawia się na rycinach francuskich. W Polsce nie była powszechnie stosowana. Władysław Podkowiński ilustruje tu życie codzienne miasta. Był to szczególnie bliski mu temat – artysta dorabiał jako rysownik-ilustrator portretujący, jak to określił Henryk Piątkowski „sceny z życia potocznego. (…) W opiniowanej pracy „Praczka”, zauważalne są cechy charakterystyczne dla prac Podkowińskiego i potwierdzające jego autorstwo. Jest to zarówno kolorystyka prac i delikatny sposób nakładania farb. Pojawi się on m.in. w dwóch pracach przedstawiających wieś pochodzących z około 1890 roku (w kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu i w kolekcji prywatnej). Oba przedstawienia malowane są paletą barwną analogiczną do tej użytej w opiniowanej pracy”.
Malarz, wybitny przedstawiciel sztuki okresu Młodej Polski. Początkowo kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona (1880-1884), w latach 1885-1886 kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u batalisty B. Willewalda. Wyjazd w 1889 do Paryża i kontakt z malarstwem impresjonistycznym zdecydował o dalszym kierunku jego twórczości. Po powrocie do kraju osiadł w Warszawie. Pracował jako ilustrator-reporter w warszawskich czasopismach, w okresie letnim odwiedzał majątki przyjaciół w Mokrej Wsi i Chrzęsnem, tworząc kompozycje pejzażowe. Na przełomie 1892/1893 zaczął tworzyć kompozycje symboliczne porzucając impresjonizm. Zmarł w wieku 29 lat. W 1895 w warszawskim TZSP Leon Wyczółkowski i Feliks Jasieński zorganizowali pośmiertną wystawę artysty, na której zaprezentowano 122 jego dzieła.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen