Składający się z imbryka (wys. 21 cm, szer. 22,5 cm, głęb. 14,3 cm) cukiernicy dwuusznej (wys. 17,5 cm, szer. 16,4 cm, głęb. 13 cm) i mlecznika (wys. 12,1 cm, szer. 11,5 cm, głęb. 9,4 cm)
srebro próby 1 ( 950), częściowo złocone, cechowane (G.BOIN i znak złotnika - w rombie, na spodzie BOIN TABURET/ A PARIS - bite w głąb, cecha probierni z głową Minerwy i próbą) ; drewno czernione; waga 1540 g.
Paryż, 4 ćw. XIX w.
Naczynia wsparte na czterech wygiętych nóżkach, u nasady ozdobionych motywem kwiatów w wazie, gruszkowate, żebrowane, pod górną krawędzią ujęte profilowanym półwałkiem z przewiązkami; ucha mlecznika i imbryka drewniane, cukiernicy c-kształtne, roślinne; nakrywki wysklepione, zdobione półwałkiem laurowym z przewiązkami, zwieńczone uchwytem w formie szyszki pinii; wnętrza cukiernicy i mlecznika złocone.
Do istniejącej od 1860 roku wytwórni sreber Emile’a Tabureta dołączył w 1873 roku jego zięć Georges Boin. Georges Boin, miłośnik i kolekcjoner francuskiego złotnictwa XVIII wieku, wywarł duży wpływ na profil produkcji i jakość wyrobów, wykorzystując m.in. stare wzorniki i modele, a niejednokrotnie również dawne techniki złotnicze. Boin-Taburet wystawiali z sukcesem na wystawach światowych w 1886 w Londynie, w 1889 i 1900 roku Paryżu gdzie otrzymali złoty medal.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen