Jacek WALUSIAK (ur. 1957), Anioł, 1987

brąz patynowany; wys. 39 cm;
sygn. i dat. z tyłu rzeźby: 87 / JW. (monogram wiązany).

W latach 1973-78, uczył się w Państwowym Liceum im. A. Kenara w Zakopanem na Wydziale Rzeźby.
Tutaj miał okazję zetknąć się z wybitnymi artystami, którzy w tym czasie pracowali i mieszkali w Zakopanem: Tadeusz Brzozowski, Antoni Rząsa, Władysław Hasior, Arkadiusz Waloch. W latach 1979-84 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni litografii W. Kunza i w Pracowni Rysunku J. Gaja.
Dyplom otrzymał w 1984 r. W 1985 r. przebywał w Rumunii, gdzie w zespole wykonywał freski. Kultura i sztuka tego kraju wywarła znaczny wpływ na dalszy przebieg jego pracy twórczej. Sztuka lat 80 tych była zdominowana przez duże formaty, retrospektywna wystawa Wolsa, (którego charakteryzują niewielkie formaty) w Zurichu w 1989 r. miała decydujący wpływ na dalsze poszukiwania w obrębie rysunku i malarstwa.
Od 1986 r. zajął się rzeźbą. Wykonując kilka realizacji sakralnych w Polsce i USA, brał udział w wystawie Grafika z krakowskiej ASP (1986) oraz wystawiał w Galerii Sióstr Wahl (Warszawa, 1984) r., Monsserat Gallery (Nowy York. 1992). Od 1992 r., konsekwentnie nie bierze udziału w życiu artystycznym. Od 1992 r. do 2002r. wiele podróżuje po krajach Europy, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Kontakt ze sztuką południowo amerykańska poprzez Museo Nacional de Antropología w Mexico City, miało bardzo istotny wpływ na dalsze zainteresowania szczególnie w rzeźbie.
Od 1998 r., wykonuje wiele ilustracji do tekstów, projektów, w swoim ulubionym miejscu w Alpach Apuańskich w Toskanii.