Duża rzadkość w tak znakomitym stanie zachowania.
Odmiana z monogramem z podwójnymi krawędziami liter, bez jagódek w wieńcu na rewersie oraz bez kropki po GROSSVS.
Piękna moneta z obustronnym zegarowym połyskiem z dużą ilością menniczej czerwieni.
Dobrze wybita, relief wysoki, nieruszony obiegiem. Powierzchnia zdrowa i naturalna.
Pozycja zdecydowanie do najlepszych zbiorów polskiej miedzi.
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
