Telesfor Otmianowski
Pan Telesfor Otmianowski ur. 8. 12. 1850 r.
w Wierzchaczewie (p. szamotulski). Początkowo kształcił się na kupca
kolonialnego; później jednak przerzucił się do handlu nasion. W 1881 r.
otworzył własny interes; ale po 9 latach łączy go z istniejącym od 1873
r. pod firmą A. Bąkowski, i znacznie przez to powiększony, wspólnie
dalej prowadzi już pod zmienioną firmą na „Bąkowski i Otmianowski.“
Takie połączenie dwóch dzielnych sił, musiało dodatnio oddziałać na
rozwój przedsiębiorstwa. Po 7 latach jednak tej wspólnej owocnej pracy,
umiera ś. p. Apolinary Bąkowski, a pozostały współwłaściciel p.
Otmianowski, znów cały interes na własny przejmuje rachunek, i w roku
następnym przywraca mu dawną własną firmę — tak jak ją obecnie podpisuje
i jak podana tu w nagłówku.
Pan O. nietylko jako starszy Korporacyi Kupców
Chrześc., ale przedewszystkiem jako właściciel jednej z
najpoważniejszych firm w kraju, godnym jest przedstawicielem naszego
handlu. Wybitny i dzielny kupiec, zasłużonem też cieszy się
uznaniem i powodzeniem, które mu zjednały osobiste przymioty jako
człowieka i zawodowca — prawość, pracowitość, uprzejmość w obejściu,
akuratność itd. A stara się przytem dobierać i odpowiednich
współpracowników, stąd każdy obsłużony należycie, zostaje nadal
odbiorcą.
Dom ten dostarcza nasion i zboża do siewu na
całe Księstwo, Prusy, Śląsk, Królestwo i Galicyę — i to nietylko
większym właścicielom ziemskim i włościanom, ale także podejmuje hurtowe
stałe dostawy kupcom odprzedającym z drugiej ręki.
A za swą specyalność handlową uważa dostawę
nasienia lucerny i wszelkich odmian koniczyny, jako też traw rolnych,
łącznych i trawnikowych. Nasiona te zwykle sprowadza z tych okolic, w
których jakiś gatunek najstaranniej hodują, czy to w kraju czy
zagranicą. Co zaś do buraków pastewnych i marchwi, to produkcyę ich
nasienia powierza wypróbowanym, znanym hodowcom, którym na ten cel
dostarcza własnego wyborowego ziarna na wysadki mateczne. To samo
wszelkiego zboża, zwłaszcza nowych, oryginalnych, poprawnych odmian
żyta, pszenicy, owsa i jęczmienia, jak niemniej wszelakich nasion
leśnych i ogrodowych.
Do czyszczenia używa tylko takich maszyn, które najlepiej odpowiadają potrzebom i wymaganiom danego ziarna.
Nadmienić też wypada, że obok, lecz
niezależnie od swego handlu nasion, p. Otmianowski, w 1886 r. założył
także pierwszy, i naówczas jeszcze jedyny w Poznaniu, polski skład
sprzętów i naczyń kuchennych. Przeniósłszy go później do Bazaru (od
strony ul. Nowej), w pełnym rozkwicie odstąpił 1892 r., bezinteresownie
zezwalając nabywcom prowadzić go dalej pod jego firmą T. Otmianowski.
Odtąd poświęca swe siły wyłącznie handlowi nasion, a syna swego
Kazimierza, celem wykształcenia w tym zawodzie, nawet i do Anglii
wysyłał, aby mógł kiedyś dalej drogą ojca kroczyć i zasłużoną przez
niego firmę w rodzie utrzymać.
Pan Otmianowski za swe nasiona zdobył pierwszą w tym dziale nagrodę — jedyny medal srebrny, na wystawie poznańskiej 1895 r.
