olej, płótno; 100 x 80 cm;
na odwrocie u góry opis autorski: MATEUSZ / MALIBORSKI / "Muzeum LXVI" / 2017;
oraz sygn. u dołu: Mateusz Maliborski.
Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom obronił w pracowni prof. A. Wsiołkowskiego (2015). Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i typografią. Laureat stypendium fundowanego im. Sayeda (2012).
Wystawy indywidualne: 2015 - Cykl MUZEUM w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa. Wystawy zbiorowe: 2017 - LICHTPLUS, Mateusz Maliborski/Piotr Pasiewicz w Galerie Nielaba, Bern; 2016 - 7 YOUNG PAINTERS w Gallery Katarzyna Napiórkowska, Bruksela; 2016 - Wystawa finalistów Konkursu na DZIEŁO 2015 w Galerii 9,39 / Zakład Rysunku UMK, Toruń; 2016 - Wystawa finalistów konkursu malarskiego Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie w Galerii Miejskiej Arsenał, Poznań; 2016 - Wystawa finalistów konkursu malarskiego Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie w Galerii BWA, Gorzów Wlkp.; 2015 - Wystawa finalistów konkursu o Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa; 2015 - Wystawa finalistów 25. Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych PROMOCJE 2015, Galeria Sztuki w Legnicy, Legnica; 2015 - Wystawa finalistów ogólnopolskiego konkursu malarskiego im. Wojciecha Fangora, Duża Aula ASP Wielkiej Zbrojowni, Gdańsk; 2015 - Wystawa Najlepsze dyplomy 2014/2015, Pałac Sztuki, Kraków; 2015 - Z PRACOWNI PROFESORA ADAMA W., Galeria STALOWA, Zamość; 2015 - Wystawa finalistów Konkursu na DZIEŁO 2015, Galeria Promocyjna ASP, Kraków (WYRÓŻNIENIE) 2015 - Z PRACOWNI PROFESORA ADAMA W., Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Kraków; 2014/2015 - Studenci Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, MNiSW, Warszawa; 2014 - Wystawa finalistów konkursu o Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch, Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa; 2013 - WYRÓŻNIENI, Centrum Wystawowo - Konferencyjne Zamku Królewskiego na Wawelu, Kraków.
„Obrazy Mateusza Maliborskiego wydają się być doskonałym materiałem dla badań w ramach tzw. Motivkunde, dociekającej podobieństw i różnic w użyciu tego samego motywu. Krakowski artysta w sposób szczególny, upodobał sobie galeryjne i muzealne wnętrza, które uwiecznia na płótnie tak, jak to czynili stulecia temu David Teniers, Huber Robert czy Frank Weller. Maliborski nie musi być jednak porównywany do poprzedników. Skupiwszy wysiłki i uwagę wyłącznie na przestrzeni wystawienniczej, stworzył kilkadziesiąt jej przedstawień, prowokując do zestawienia ich ze sobą i wynajdowania zależności między nimi. Mimo niemal obsesyjnie powtarzanego motywu, malarstwo to nie sprawia wrażenia monotonnego. Bynajmniej, jest różnorodne, jak różnorodne bywają miejsca eksponowania sztuki - od wytwornych sal, przybranych w klasyczną, historyzującą szatę, do hermetycznych, sterylnych white cube’ów. Podejmowanie wciąż na nowo tematu galerii świadczy nie tyle o fascynacji Maliborskiego czy kreowaniu przezeń typologii, ile o próbie odnalezienia przestrzeni doskonałej (…) Tym, co pociąga Maliborskiego we wnętrzach wystawienniczych, jest - jak sam przyznaje - ich sakralna czy raczej sakramentalna natura. To przestrzenie „uświęcające” przedmioty, a także miejsca kontemplacji (sugerowanej na niektórych płótnach sylwetkami ludzi) (…)”
(Wojciech Delikta, Galeria - miejsce (nie)doskonałe [fragm.], „Arteon”, nr 12 (200), Poznań 2016, s. 35.)
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen