Henryk Błachnio (1922 - 2013), Bez tytułu

olej, tektura, 12 x 19 cm

Studiował w latach 1946-1954 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 1955 wziął udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale. Przynależność do formacji "arsenałowców", kierujących się w sztuce przesłankami moralnymi, potwierdził również w kolejnych etapach kariery, uczestnicząc w spotkaniach i wspólnych wystawach tego kręgu, organizowanych przez Jacka Antoniego Zielińskiego. Indywidualnie debiutował w 1961 wystawą w Galerii Sztuki Współczesnej w Warszawie. Jako artysta z własnego wyboru dystansujący się wobec bieżącego życia artystycznego, wystawiał niewiele, biorąc udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i prezentując kilka indywidualnych. W 1993 został laureatem Nagrody Artystycznej im. Jana Cybisa. Zajmował się malarstwem, rysunkiem i rzeźbą. Tworzył kompozycje figuratywne oraz symboliczne, często wykorzystując klasyczne motywy architektoniczne: kolumnady, cokoły, monumentalne bramy i łuki triumfalne.