Eugeniusz Dzierzencki (1905 Warschau - 1990 Zoppot), Zoppot - Meeresufer

olej, płótno, 21 × 26,5 cm
sygn. l. d.: „E.Dzierzencki”

na odwrocie autorska nalepka z tytułem pracy oraz nalepka gdańskiego wojewódzkiego konserwatora opatrzonego ręczną datą „1957 r.”

„Rzadko zdarza mi się dzień bez malowania. Nieraz źle się czuję, trudno mi zasiąść do sztalug. Gdy tylko się rozkręcę, rozgrzeję od razu czuje się dobrze! Zaczynam wtedy pracować z pasją, wszystko we mnie pulsuje! (…) „Maluję nie tylko ręką prowadzącą pędzel – cale ciało jest w napięciu, drga we mnie każdy nerw. Wtedy czuję, co to jest życie! Z pomysłem obrazu obnoszę się od samego rana – dopiero wieczorem dostaje „nasil” – wtedy to już idzie elektronowo! Maluję od razu – nie szkicuję! Chcę, żeby w obrazie był nastrój, klimat, akcja – a nie tyłko rozgrywka kolorystyczna. Malarstwo musi przemawiać do uczucia, coś prawdziwego w nas pobudzać. Trzeba więc w nie to uczucie włożyć – i to w sposób zrozumiały, klarowny, komunikatywny – a nie tylko wyrozumane spekulacje. Może dlatego obrazy moje trafiają do ludzi” (…)
T.Rafałowski, „Wszystko we mnie pulsuje” [wywiad z Eugeniuszem Dzierzenckim] „Dziennik Bałtycki”, 5 -6.IV.1980, s. 10