olej, płótno; 158,5 x 129 cm;
na odwrocie 3 nalepki: 1. nalepka z wystawy retrospektywnej w Genewie, częściowo zniszczona 2. nalepka z odręcznymi napisami m.in. z wymiarami 3. nalepka z autorem i maszynowym drukiem częściowo zniszczona.
Malarz, rzeźbiarz; członek grupy „Plastycy Nowocześni” i Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków we Lwowie. Ukończył szkołę realną we Lwowie. Studiował w Königliche Akademie der Bildenden Künste w Monachium (1913-1914). Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej; dostał się do rosyjskiej niewoli; został zesłany na Sybir. Po powrocie, kontynuował studia w krakowskiej ASP u T. Axentowicza (1921-1923) oraz u Aleksandra Archipenki w Berlinie. Debiutował w 1922 na wystawie Koła Miłośników Sztuki Żydowskiej we Lwowie i na IV Wystawie Sztuki Żydowskiej w Warszawie. Od 1923 mieszkał w Paryżu, gdzie regularnie wystawiał swoje prace na Salonie Niezależnych oraz na Salonach Jesiennym i Tuileryjskim. Brał również udział w życiu artystycznym w Polsce; nadal wystawiał we Lwowie (wystawy indywidualne, 1931, 1932). Jego twórczość najbliższa jest sztuce kręgu École de Paris. W malarstwie A. największą rolę odgrywał kolor; artysta stosował uproszczoną formę, charakteryzując przedmioty niemal wyłącznie barwą i fakturą. Malował pejzaże, martwe natury, portrety i kompozycje figuralne, w których często pojawiają się postacie mitologiczne i biblijne (Jeźdźcy Apokalipsy, Miłosierny Samarytanin, Trzy Gracje). (Renata Piątkowska, Polski Słownik Judaistyczny)
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen