akwarela, papier / 38 x 26 cm [w świetle passe-partout]
63 x 49 cm, wymiary z ramą
sygnatura l.d.: ’Elster’
numer inwentarzowy: UK/md/15/7/2020/b
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna
Erwin Elster (ur. 8 maja 1887 r. w Korszowie koło Stanisławowa, zm. 16 kwietnia 1977 r. w Gdańsku), malarz, pedagog. W latach 1907-1912 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem prof. Wojciecha Weissa, Józefa Unierzyskiego, Juliana Fałata i Józefa Pankiewicza. Naukę uzupełniał w Paryżu (1913-1914) w Académie de la Grande Chaumière.
Pedagog i wykładowca szkół artystycznych w Poznaniu, a od 1954 roku w Katedrze Malarstwa, Rzeźby i Rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej.
Największe sukcesy artystyczne odnosił w latach 20. XX w. Od 1921 brał udział w blisko 30 zbiorowych wystawach krajowych (w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Toruniu, Łodzi i Poznaniu). Wystawiał swoje prace także za granicą: w Helsinkach, Sztokholmie, Brukseli, Hadze, Amsterdamie, Kopenhadze i Berlinie. Po II wojnie światowej uczestniczył w kilkunastu wystawach zbiorowych. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym w Poznaniu i Gdańsku, w Muzeum Śląskim w Katowicach, w Muzeach Okręgowych w Bydgoszczy, Toruniu i Lesznie oraz w Galerii Królewskiej w Kopenhadze i zbiorach prywatnych. Erwin Elster malował w technice olejnej, akwareli i tuszu lawowanym. Prawdziwe mistrzostwo osiągnął jednak w akwareli. Przedstawiał sceny rodzajowe, akty, portrety, martwe natury i pejzaże. Jego twórczość nieustannie ewoluowała i podlegała zmianom. W 1921 z grupą przyjaciół założył Towarzystwo Artystów Poznańskich „Świt”, należał jednocześnie do grup Plastyka, Sztuka oraz krakowskich Jednoróg i Awangarda oraz lwowskiej „Nowa Generacja”.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen