SZPADA PRUSKA OFICERA PIECHOTY M-1889

dł. szpady w pochwie 973 mm, dł. szpady 945 mm, dł. głowni 805 mm, szer. głowni u nasady 25 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa szpady 720 g, masa szpady w pochwie 1140 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec tarczowy, dwukabłąkowy. Tylne ramię jelca wygięte ku głowni, przednie do połowy kabłąka rozdwojone, mocowane na zaczep pod kapturkiem. Tylna tarczka zagięta pod kątem prostym ku głowni. Przednia osadzona na zawiasach z wkomponowanym orłem pruskim z wiązanym monogramem „W.R.II” (Wilhelm II, 1888–1918) na piersiach. Trzon drewniany, poprzecznie karbowany, owinięty czarną skórą i opleciony trzema podwójnie skręconymi drutami mosiężnymi. Dołem mocowany, wraz ze skórzanym uchwytem na palec wskazujący (tzw. uchwyt pistoletowy), w pierścieniu u jelca, górą zaś krótkim kapturkiem, mocowanym na trzpieniu głowni nakrętką. Na zewnętrznej stronie trzonu osadzony monogram wiązany „WRII”. G ł o w n i a stalowa, prosta, w przekroju klinowa. Profilowana obustronnie w dwie bruzdy sięgające symetrycznego sztychu. P o c h w a stalowa, z jedną ryfką z antabką i ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Żłobiona szyjka mocowana w płaszczu pochwy dwiema śrubkami. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania 4/3/2