projekt kostiumu (najprawdopodobniej) do opery Giuseppe Verdiego „Moc przeznaczenia”.
tempera, ołówek, karton; 48 x 33 cm,
sygn. p. d. monogramem "StR".
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (m.in. u Teodora Axentowicza i Stanisława Wyspiańskiego). Brał wtedy udział w programach Zielonego Balonika - rysował i komentował karykatury; występował także w 1909 w warszawskim teatrze kabaretowym Momus. Był założycielem Instytutu Sztuk Plastycznych w Warszawie i jego dyrektorem (1926-1937); także wieloletnim pedagogiem. Współpracował z tygodnikiem "Liberum veto". Był jednym ze współautorów zbioru „Teka Melpomeny”.
W 1909-1913 studiował w Paryżu. Po powrocie założył w Warszawie Tow. Młoda Sztuka. Walczył w Legionach Polskich. W 1915 rozpoczął współpracę z teatrami warszawskimi jako scenograf i projektant kostiumów. Współpracował: z Teatrem Powszechnym (kostiumy do Cyda, 1915), z Teatrem Polskim (kostiumy do Księcia Niezłomnego i dekoracje do Cyrulika sewilskiego, 1918), z Redutą (kostiumy do Fircyka w zalotach, 1920 i dekoracje do Pierścienia wielkiej damy, 1936). Projekty jego spotykały się z uznaniem. J. Lorentowicz pisał, iż "Rzecki wniósł do swych dekoracji i kostiumów taką dyskrecję tonu ogólnego, tyle smaku i harmonii, że odbijał nadzwyczajnie od jaskrawości barw najznakomitszych swych kolegów".
Po wojnie zrealizował jeszcze parę projektów scenograficznych: w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie (Fantazy, 1946), oraz w Warszawie w Teatrze Kameralnym (Sprytna wdówka, 1950) i Teatrze Narodowym (Szkoła żon, 1959).
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen