olej, tektura; 33,5 x 49, 5 cm;
sygn. l. d.: Marian Nowicki.
Artysta mieszkał w Poznaniu latach 1881-1895, później wyjechał do Niemiec, gdzie pracował i uczył się na kursie malarstwa dekoracyjnego u Zandera w Halle. W 1902 roku powrócił do Poznania, gdzie został dekoratorem w firmie malarskiej Rehfelda. Czynnie uczestniczył w życiu artystycznym Wielkopolski - w 1909 roku został członkiem Stowarzyszenia Artystów, a w 1937 roku był jednym z założycieli Wielkopolskiego Związku Zawodowego Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. Współpracował z Tadeuszem Popielem przy malowaniu polichromii w kościołach w Poznaniu, Grodziszczku k. Środy Wielkopolskiej i w Kępnie. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii niemieckiej, w 1915 roku dostał się do niewoli rosyjskiej i pracował przy poszerzeniu kanału Wołga - jezioro Onega. Powrócił do Poznania w styczniu 1919 roku i został dekoratorem w Operze miejskiej. W 1925 i 1937 był w Paryżu, gdzie uczestniczył w wystawach międzynarodowych sztuki dekoracyjnej. Malował przede wszystkim pejzaże i martwe natury, zajmował się także grafiką użytkową.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen