tusz, piórko, papier, 22,5 x 28 cm,
sygn. p.d.: J. Malczewski
Głębokie zainteresowanie twórczością Juliusza Słowackiego młody Jacek Malczewski zawdzięcza ojcu - Julianowi Malczewskiemu, czego dowodem jest m.in. korespondencja Juliana Malczewskiego z synem. Artysta pozostawił liczne młodzieńcze ilustracje do utworów Słowackiego: "Anhellego", "Balladyny", "Lilli Wenedy", "Ojca zadżumionych", "Jana Bieleckiego". Krakowskie spotkania Malczewskiego z kręgiem osób należących do grona wielbicieli poety, m.in. z Adamem Asnykiem i Konstantym Górskim, w równie istotny sposób co dom rodzinny ugruntowały fascynację młodego artysty utworami Słowackiego.
(Lit.: "Na jednej strunie. Malczewski i Słowacki. Obrazy i rysunki ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie", Muzeum Narodowe w Warszawie, 2019, ss. 16, 18).
"Na jednej strunie. Malczewski i Słowacki" to tytuł wystawy zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Warszawie w 90-lecie śmierci Jacka Malczewskiego i 170-lecie śmierci Juliusza Słowackiego. Znalazły się na niej prace obu artystów ze zbiorów MNW. Zaprezentowano obrazy i rysunki Malczewskiego inspirowane poezją Słowackiego, a także rysunki samego poety oraz osób z jego kręgu.
Wybitny polski malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowniach W. Łuszczkiewicza, F. Szynalewskiego, H. Grabińskiego, a nieco później Jana Matejki. Studia kontynuował w Ecole des Beaux-Art w Paryżu (1876-1877). W 1879 miał już własną pracownię w Krakowie.
W 1884 jako rysownik brał udział w ekspedycji archeologicznej do Azji Mniejszej Karola Lanckorońskiego. Lata 1885-1886 spędził w Monachium. Kilkakrotnie podróżował do Włoch. W latach 1896-1900 i 1910 -1921 był profesorem krakowskiej ASP, a jej rektorem w latach 1912-1914. Był członkiem-założycielem TAP "Sztuka". W latach 1905-1908 działał w dyrekcji krakowskiego TPSP. Pierwsze lata wojny spędził w Wiedniu, od 1916 mieszkał na stałe w Krakowie. W początkowej fazie twórczości Malczewski nawiązywał do tematyki patriotyczno-martyrologicznej, okres "sybirski" otwiera inspirowana utworem Słowackiego "Śmierć Elenai". Po powrocie z Monachium rozpoczyna się okres dojrzałego symbolizmu, artystę poza problematyką losu ojczyzny interesuje los ludzki, znaczenie sztuki, tajemnice egzystencji. Wywodzącym się z mitologii symbolom artysta nadawał indywidualne piętno, niejednokrotnie wiążąc je z polską tradycją. Osobną grupę stanowią portrety. Artysta malował członków rodziny, przyjaciół, znajomych. Poza konwencjonalnymi ujęciami często malował portrety z kompozycją symboliczną w tle. Do najciekawszych portretów symbolicznych należą podobizny zaprzyjaźnionych z artystą osób związanych ze światem sztuki.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen