DOMEYKO Ignacy - Przemówienie w dniu 5 listopada 1884 roku w Paryżu na posiedzeniu Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rękopis. S. 4. Wys.: 21 cm.
Stan: drobne rdzawe plamki.
Rękopis przemówienia, które w dniu 5 listopada 1884 Ignacy Domeyko wygłosił na posiedzeniu Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Bardzo poruszająca, pełna emocji mowa, zawiera liczne odniesienia do osobistych perypetii Domeyki, który po 46 latach podroży i pracy za oceanem mógł znów stanąć w progach Towarzystwa. Autor wspomina z przejęciem swoje podróże i działalnosć w Ameryce, początki działalności Towarzystwa "[...] Jakiż to był duch, który ożywiał to zgromadzenie, jaka pracowitość, siła, cierpliwość, wytrwałość przy zupełnym braku środków"), znajomości i przyjaźnie z gen. Kniaziewiczem, Teodorem Morawskim, Adamem Mickiewiczem. Szczególnie pięknie autor wspomina tego ostatniego: "[...] Mogęci zapomnieć zadumanego przy mnie na owem posiedzeniu najzacniejszego z poetow mego z najmłodszych lat przyjaciela [...] który właśnie w tym czasie dał był narodowi Pana Tadeusza".
Ignacy Domeyko (1802-1889) - polski geolog, mineralog, inżynier górnictwa, badacz Ameryki Południowej, Chile.
Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu - założone w 1832 roku przez grupę emigrantów polskich (m.in. Józefa Bema, Teodora Morawskiego).
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen