WYLEŻYŃSKA Aura: SERCE PODZIELONE NA ĆWIERCI. Powieść. zdobił Janusz Tłomakowski, Paryż : Librairie Franco-Polonaise & Étrangère ; Warszawa : Gebethner & Wolff, 1931 (Paris : Drukarnia Polska "Grafika") s. 125[3] 19,5x14,5cm
Aurelia Wyleżyńska (ur. 1881, zm. 3 sierpnia 1944) – polska pisarka i publicystka. Urodzona na Podolu, odebrała gruntowne wykształcenie: najpierw na Wydziale Literatury na krakowskich Wyższych Kursach dla Kobiet, następnie na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie I wojny światowej przebywała w Rosji, gdzie w 1918 roku zawarła związek małżeński z Janem Parandowskim, zakończony rozwodem w 1924 roku. Była delegatką na zjazd Związku Zawodowego Literatów Polskich 4 lutego 1922 w Warszawie[5]. W 1924 roku opuściła Polskę i wyjechała do Paryża, aktywnie uczestnicząc w życiu tamtejszej Polonii i działające we francuskim towarzystwie Les Amis de la Pologne. W pierwszych dniach września 1939 r. przyjechała do Warszawy. Podczas okupacji hitlerowskiej pisała do prasy konspiracyjnej oraz w swoim mieszkaniu przy ul. Lipowej udzielała schronienia Żydom, m.in. ukrywając oficerów pochodzenia żydowskiego. Transportowała również leki do warszawskiego getta. U schyłku życia opracowała nie wydane dotąd Notatki pamiętnikarskie, znajdujące się w zasobach Archiwum Akt Nowych i Biblioteki Narodowej w Warszawie. Tekst ten jest ważnym źródłem danych o życiu społeczeństwa polskiego pod okupacją hitlerowską, który zawiera opis istotnych faktów z biografii jego autorki. Zmarła 3 sierpnia 1944 r. na skutek ran odniesionych pierwszego dnia powstania warszawskiego.
JANUSZ TŁOMAKOWSKI (1896 – 1980) architekt pochodzący z Wilna, zaczął uprawiać drzeworyt i linoryt po przybyciu do Paryża w 1924 roku. Wykonywał ilustracje o różnorodnych formach i motywach inspirowanych grafiką użytkową Art Déco składających się z drobnych, zgeometryzowanych elementów, tworzył niezwykle bogate, ornamentalne kompozycje. Inspirował się polskim folklorem i sztuką prymitywną.
Oprawa wydawnicza, papierowa. Bardzo dobry stan.