BOIN-TABURET (Unternehmen tätig 1873-1905), Teeservice

Składający się z imbryka (wys. 21 cm, szer. 22,5 cm, głęb. 14,3 cm) cukiernicy dwuusznej (wys. 17,5 cm, szer. 16,4 cm, głęb. 13 cm) i mlecznika (wys. 12,1 cm, szer. 11,5 cm, głęb. 9,4 cm)
srebro próby 1 ( 950), częściowo złocone, cechowane (G.BOIN i znak złotnika - w rombie, na spodzie BOIN TABURET/ A PARIS - bite w głąb, cecha probierni z głową Minerwy i próbą) ; drewno czernione; waga 1540 g.
Paryż, 4 ćw. XIX w.
Naczynia wsparte na czterech wygiętych nóżkach, u nasady ozdobionych motywem kwiatów w wazie, gruszkowate, żebrowane, pod górną krawędzią ujęte profilowanym półwałkiem z przewiązkami; ucha mlecznika i imbryka drewniane, cukiernicy c-kształtne, roślinne; nakrywki wysklepione, zdobione półwałkiem laurowym z przewiązkami, zwieńczone uchwytem w formie szyszki pinii; wnętrza cukiernicy i mlecznika złocone.
Do istniejącej od 1860 roku wytwórni sreber Emile’a Tabureta dołączył w 1873 roku jego zięć Georges Boin. Georges Boin, miłośnik i kolekcjoner francuskiego złotnictwa XVIII wieku, wywarł duży wpływ na profil produkcji i jakość wyrobów, wykorzystując m.in. stare wzorniki i modele, a niejednokrotnie również dawne techniki złotnicze. Boin-Taburet wystawiali z sukcesem na wystawach światowych w 1886 w Londynie, w 1889 i 1900 roku Paryżu gdzie otrzymali złoty medal.