wełna, barwniki naturalne; technika tkacka typu espolinage, haft; podszycie wtórne, płócienne, taśma typu rzep; 273 x 140 cm.
Azja lub Europa, XIX w.
Środek tkaniny - prostokątne pole, biało-kremowe, podzielone na cztery kwatery delikatną dekoracją haftowaną, w formie stylizowanych drzewek - na osi dłuższej i poprzecznej; w narożach umieszczone palmety „bota” z wnętrzem wypełnionym drobnymi wzorami kwiatowymi, otoczone stylizowanymi gałązkami kwiatowymi. Pole główne obrzeżone bordiurą z takich samych palmet o typowym kształcie migdałowym, z wierzchołkiem lekko zakręconym. Na osi dłuższej - z obu stron tkaniny - szerokie zakończenia z rzędem siedmiu większych, wydłużonych „bota”. Wzdłuż krawędzi całej tkaniny - jeszcze jeden pas - z wzorami geometryczno-roślinnymi. Przeważające kolory dekoracji: niebieski, bordo, jasno-czerwony, żółcie, zielenie, róż indyjski.
Na jednej z krótszych krawędzi - bardzo słabo czytelna pieczątka tuszowa; dające się odszyfrować litery „BHZ” - skrót nazwy instytucji „Biuro Handlu Zagranicznego”, funkcjonującej w PRL.
Stan zachowania: naderwane naroża tkaniny, liczne przetarcia i pęknięcia.
Tkaniny tego rodzaju, mające swój początek w XV wieku w Kaszmirze, apogeum swego powodzenia przeżyły na przełomie XVIII i XIX w. upowszechniwszy się w modzie europejskiej - jako sprowadzane z Azji chusty i szale, później wytwarzane również w kilku ośrodkach w Europie. Echem tej mody stały się produkowane, głównie na Śląsku, ludowe chusty - element strojów śląskich i krakowskich.
Pierwotnie dodatek do ubioru - wykorzystywany równie często do dekoracji wnętrz - jako nakrycie łóżek lub szezlongów, tkanina na ścianę, albo drapowana zasłona na okno.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen