Łukasz SUROWIEC (1985), Clogs aus der Serie: Nice to meet you; 2010

Brąz; 27 x 10 x 6 cm
sygn., oznaczenie edycji: Ł. Surowiec / 8/8
ed. 8/8

Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował na Akademii
Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz na Universität der Künste w Berlinie. Artysta
interdyscyplinarny: rzeźbiarz, performer, autor akcji społecznych, twórca filmów wideo.
Artysta w swojej twórczości porusza zwykle kwestie społeczne i polityczne, badając kondycję
człowieka we współczesnych warunkach socjoekonomicznych. Jest autorem wielu projektów,
takich jak np.: ,,Berlin-Birkenau" w ramach Berlin Biennale 2012, ,,Skup łez” czy
,,Poziomica”. Jego prace prezentowane były na wystawach indywidualnych w Bunkrze
Sztuki w Krakowie ,,Dziady”, w Kalmar Konstmuseum w Kalmarze "Szwedzkie gołębie",
"Nice to Meet You", w Art Agenda Nova w Krakowie. Brał udział również w wielu wystawach zbiorowych w Polsce czy za granicą: "Critical Juncture" podczas Kochi-Muziris Biennale w Indiach, "East + Europe - Eastern European Contemporary Art Exhibition" w City Hall Exhibition Hall w Hong Kongu, "Air de Pologne" w De Garage w Mechelen w Belgii. Artysta został zaproszony do prestiżowego konkursu „Baltic Horizons” będącego, poza konkursem rzeźbiarskim, szeroką platformą dialogu społeczno-artystycznego z udziałem partnerów z regionu bałtyckiego.
"Obiekty składające się na cykl Nice to meet you odsyłają zawsze do kontekstu ludzkiej cielesności. Ich precyzyjna forma, stanowiąca autonomiczną wartość estetyczną, zdradza swoje antropologiczne odniesienia. Czy to poprzez kształt zainspirowany cudowną maszynerią naszego ciała, czy poprzez kreację przedmiotów, które jako protezy – substytuty stają się częścią organizmu. Jest to jednak sztuka, w której fizyczność (swoiste rex extensa człowieka) nie manifestuje się wprost, lecz istnieje raczej na zasadzie sugestii. Minimalistyczna sterylność - wysublimowanie niewielkich rzeźb mieści się obok nieprzetworzonej i pierwotnej materii, wskazując pozornie odległe od siebie przestrzenie: świata kultury i domeny przyrody. Są to dwa porządki konstytuujące nas w aspekcie cielesnym oraz jako podmioty poznające (res cogitans), zdające sobie sprawę - lub nie - z możliwości konstrukcji własnej osoby poprzez transgresję w obydwu kierunkach. Sytuacja „ swoistego serwisowania” poprzez wymianę części uzasadniana w perspektywie narracji nauki spełniać może mit o nieśmiertelności. Opowieść ta znajduje swoich współczesnych bohaterów, których wyobrażenia odbierane być mogą jako dewocjonalia, specyficzne „świątki”, choć nie bez cienia ironii. Artysta próbując dać nam pojęcie o nas samych, pyta gdzie w polu potencjalnych możliwości i zmienności znajduje się niezmienna istota, coś na kształt prawdziwej esencji, choć być może realna jest tylko egzystencja."

Szymon Maliborski