olej/płótno, 85 x 50 cm
sygnowany p.d.: G. MORYCIŃSKI 81
Twórczość Grzegorza Morycińskiego jest świadomie archaizująca. To malarstwo osadzone w symbolizmie fin de siècle’u, często nawiązujące do estetyki japonizmu obecnego w XIX-wiecznej sztuce zachodniej. Łukasz Kossowski w katalogu retrospektywnej wystawy artysty pisał: „Podstawową kategorią malarstwa Morycińskiego jest jego intymność i dominująca w nim cisza. [...] Tematem prac Morycińskiego staje się enklawa jego malarskiej pracowni” (w: Lustra ciszy. Malarstwo i poezja Grzegorza Morycińskiego, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, 21.03 - 30.04.2013 [kat. wystawy], Warszawa 2013, s. 9). Andrzej Osęka przywołał pracownianą atmosferę: „Miejscem akcji wielu obrazów i rysunków Grzegorza Morycińskiego jest jego własna pracownia na szóstym piętrze secesyjnej kamienicy przy ulicy Lwowskiej w Warszawie. Uroków secesji tu jednak nie widać: nie ma kolorowych szkieł w oknach, ani mebli o powikłanych profilach. Przeważają sprzęty proste, kąty proste [...]” (w: Lustra ciszy..., dz. cyt., s. 17). Prezentowany obraz, przedstawiający wnętrze pracowni, jest niezwykle subtelny kolorystycznie, a jego ascetyczna, asymetryczna kompozycja zdradza inspirację sztuką Japonii. Widoczna na obrazie kobieta nie pozuje malarzowi. Podpatrujemy ją razem z nim. Znajdujemy tu również lalki - motyw charakterystyczny dla Morycińskiego. W uchylonych drzwiach dostrzegamy tajemniczą postać. Przedstawienie jest wieloznaczne i zaprasza widza do snucia opowieści.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen