Erno Erb (1890 - 1943), Uriel Acosta und Judith van Straaten, 1923

olej, płótno; 65,3 x 99,5 cm;
sygn. i dat. p. d.: "Erb 923"

Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska

Bibliografia:
Malinowski J., "Malarstwo i rzeźba Żydów Polskich w XIX i XX wieku", Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.

Trawestacja obrazu Maurycego Gottlieba o tym samym tytule, namalowanego w 1877 roku. Pierwowzór dawniej należał do zbiorów Ermitażu w Petersburgu. Prezentowane dzieło Erba jest unikalną kompozycją w dorobku lwowskiego artysty. Uriel Acosta i Judyta van Straaten to bohaterowie dramatu Karla Gutzkowa, w Polsce znanego z pierwszego przekładu Mikołaja Bołoza-Antoniewicza (premiera teatralna miała miejsce we Lwowie w 1849 roku). Uriel jest postacią historyczną o dramatycznych dziejach zakończonych śmiercią samobójczą. Był żydowskim filozofem pochodzącym z chrześcijańskiej rodziny, który głosił potrzebę reformy zasad judaizmu, za co został potępiony i prześladowany. Za heretyka uznali go zarówno chrześcijanie, jak i Żydzi. Scena spotkania Uriela i Judyty, stworzona przez Erba niemal pięćdziesiąt lat po słynnym obrazie Gottlieba, nadal dobrze oddaje intymność wydarzenia. Jego sielankowość jest jednak pozorna. Losy odrzuconych przez współbraci kochanków nie splotą się szczęśliwym zakończeniem.